Bir hafta sonra resmi açılışı yapılacak olan Cafe de engelli bireyler çay ve kahvelerini ücretsiz içecekler tabi merdivenleri çıkabilirlerse eğer. Bu terimi özellikle kullanıyorum ki biraz gözlere batsın. Neden merdivenle çıkılabilen bir yerde açma gereği duydunuz diye soru yönelttiğimde ise verilen cevap manidardı, çünkü kimse kendilerine destek olmamış, ellerindeki bütçe ile ancak bu mekanı kiralayabilmişler ve böylece sözde yardımsever bazı kimliklere de bir mesaj iletmek istemişler: “Burayı biz açtık, gerisini siz görün” diye.
Sağlıklı ve uzuvları işleyen hiçbir birey ayakları olmayan bir insan için iki basamak merdivenin ne kadar önemli olduğunu, kaldırım kenarlarındaki rampaların ne denli hayati önem taşıdığını fark etmez yada kaldırımlardaki sarı çizgilerin.
Bence Cafe’nin ismi güzel ve bir o kadar da anlamlı. ENGEL-SİZ, yani engel olan sizsiniz der gibi zaten bu söylem hep hoşuma gitmiştir. Düşünsenize kaldırım kenarlarındaki rampalara sıfır şekilde park eden araç şoförlerine ne denilebilir ki? Kelimeler kifayetsiz kalır. Eğer illa bir şey söylemek gerek denir ise beyinsiz denir. Zira, bu şahısların bir beyine zaten ihtiyacı yoktur, olsa bu yanlışı yapmaz.
Velhasıl kelam söylenecek söz çok, anlama becerisi az. Ne demişler: “Anlayana sivri sinek saz, anlamayana davul, zurna az”
Daha anlayışlı toplumlar ve bireyler olması temennilerimle, ha bu arada Cafe sanat sokağında, gidip, görün, tavsiye ederim.
Saygılarımla