Futbol bilginleri son zamanlarda 500 binlik İzlanda, 3.5 milyonluk Uruguay, 4 milyonluk Hırvatistan dünya kupasında finallerde biz neden yokuz diye yazıp çiziyorlar. Arkadaş bu nüfus çokluğu ile ilgili değil, yetişmiş antrenör, tesisleşme, altyapı ve uygulanan liyakat esaslı doğru politika ile ilgilidir.

Nüfus endeksli olsa Türkiyenin en genç nüfusu bu bölgede %42.9 ile 24 yaş altı Diyarbakır. Profesyonel liglerde kaç sporcusu var? Profesyonel kulüplerde kaç hocası var? Parmak sayısını geçmez. Niye?Çünkü icazet mekanizması ile idareci, torpille hoca, ricayla futbolcu esası temel politika haline gelmiş.

Altyapılarda Dsi, Ergani, Amedspor, Alipaşa gibi takımlar gruplarında önemli başarılar elde etti elin adamı Bursadan, İzmirden, İstanbuldan gelip bu oyuncuları gördü ama bizim yöneticilere sorsan kendi oyuncusunu tanımaz. Federasyonda durum farklı mı?Hayır.

Kendini avrupada akademik olarak yetiştirmiş temel eğitimini almış teorik ve pratik bilgisi olan kaç hocamız var, Futbolu yönetenler bilgisiylemi yoksa parasıylamı seçiliyor. Federasyonu yönetenlerin kaçı futbolun içerisinden gelmiş ortada.

İyiki Almanya var orada yetişen gurbetçiler olmasa milli takıma oyuncu bile bulamayız.

Hal böyleyken doğru politikalar uygulayıp mahallelerde bile semt sahaları, futbol okulları ve başlarında profesyonel hocaların olduğu küçük yaşlardan aldığı çocuğun eğitiminden, beslenmesine, fundamental ve fiziksel gelişimine, Scout değerlendirmelerinden pedagojik gelişimine kadar herşeyi ile ilgili bir çalışma programı ile başarılı olunuyor. İzlanda’da, Hırvatistan’da, İspanya’da, İsveçte’de bu böyle. Demekki nüfusla veya çoklukla ilgili değil, doğru strateji, doğru spor politikası ve liyakat esası ile yürütülen programla ilgilidir.