Toplumsal bencilliğin tavan yaptığı bir dönemde yaşıyoruz ki bunun örnekleri bariz şekilde ortada. Nasıl mı?  Şimdi kısaca onu aktaracağım.

 Diyarbakır’ın birçok yerinde, bir insan ile yaptığımız sohbetlerde birlik ve dayanışmanın bu zor süreçlerde daha da önem kazandığı her fırsatta söylenmekte. Bu söylemlere karşılık, Sur’un Ali paşa ve İskender Paşa bölgelerine de sıçrayan çatışmalı ortam sorası bölgede yaşayan vatandaşlar can havli ile birkaç parça eşyasını kurtararak evlerini, yuvalarını terk ettiler. Bir çok kişi eşyasını taşıması için araç, hamal ayarlamaya çalıştı. Bunlar yaşanırken kiralık ev bulmak için de kolları sıvadılar. Buraya kadar anlaşıldı sanırım.

 Anlaşılmayan kısım ise şu: Evinden üç, beş parçasını kurtaran nakliye için araç ayarlarken normalde 50 lira olan ücrete karşılık kendilerinden 500 TL talep edildi. Taşımayı yapan hamallar 50 lira yerine 250 Lira talep etti. Bu fırsatçılar elbette ki keselerini doldurdu. Üç, beş parça eşyasını kurtarabilme şansını yakalayanlar, bu kez de şehrin muhtelif bölgelerinde ayarladıkları evlere astronomik rakamlar ödemek zorunda kaldı. Yani 250 Lira kiralık ev 500, 500 Liralık evler 800 lira gibi rakamlara kiraya verildi.

 Elinde, avucunda parası olmayan bu mağdur vatandaşlar, yine mağdurlara yardımcı olmak, birlik ve dayanışma örneği sergilenmeli martavallarını okuyanlar tarafından istismar edildi.

 Parası olmayan bu kez para bulmak için, eşinin, dostunun kapısını aşındırdı. Geri dönüşü muhtemelen olmayacağına inanan bu akrep gibi akrabalar yine ellerini boş çevirdi bu mazlum fukaraların.

 Parasız, pulsuz kalan insanlar bu kez de tefeci Hacı babanın yolunu tuttular. Gündelik faiz karşılığında borç istediler kim bilir karşılığında neyi ipotek göstererek. İşte zincir bu şekilde vicdansızlık halkasını ekleye, ekleye uzuyor.

 Şimdi gelelim ana fikre: Ortada yaşanan birçok dram var mı? Var. Her fırsatta bu mazlum insanlara yardım etmeliyiz diyenler var mı? Var. Aktardıklarım herkesin gözü önünde cereyan etti mi? Etti. Herkes buna sessiz kaldı mı? Kaldı.

 İşte bu noktada, lütfen konuşarak, demagoji yaparak, laf kahramanlığına soyunarak kendinizi küçük düşürmeyin artık. Her şey apaçık, alenen herkesin gözü önünde yaşanırken, toplum sessiz kaldı.

İşte bu hale geldik,

İşte bu kadar vicdansızlaştık,

İşte bu kadar arsızlaştık.

Mazlumun sırtına binen, onlardan dahi nemalanan kenelere döndük.

İşte toplum bu hale geldi.

Az, biraz insanlığa dönelim lütfen…

Saygılarımla

[email protected]