Diyarbakır'ın emektar gazetecilerinden, sitemiz yazarlarından Saffet Azbay, Diyarbakırspor'un 49'uncu yaşıyla alakalı unutamadığı bir anısını paylaştı..
Sizlerde Diyarbakırspor ile ilgili bir anınızı paylaşmak istiyorsanız, yazın bizi etiketleyin yayımlayalım. Unutamadığım maçlardan biri..
1999-2000 sezonu..
Ağrıspor-Diyarbakırspor :1-1
2.Lig 5.Grup'ta Play-Off'a kalma maçı..
Diyarbakırspor'a beraberlik yeterken,o dönem büyük çıkış yakalayan Ağrıspor'un Play-Off'a kalması için kazanması gerekiyordu.
Ağır kış şartları,yerde metrelerce kar ve insanın iliklerine kadar inen zemheri soğuğu.Tribünlerde 10 Ağrı'lı vardı,yollar kapalı olduğu için Diyarbakır'dan taraftar gelememişti.Gazeteci olarak ben ve Nevzat Bingöl abi gelmişti.
TFF,şartlar ne olursa olsun maçın oynanmasını istediği için saha güya temizlenmiş ama zemin buz pateni gibiydi.Bırakın top oynamayı,ayakta durmak maharet istiyordu.Kömürle çizilen siyah çizgiler ve kırmızı top.Derken 5.dakikada Diyarbakırspor kalecisi Erdal'ın ayağı buza takılarak kaydı ve bir sonraki sezon Diyarbakırspor'a gelen Hüseyin Yenikan,Ağrıspor'u 1-0 öne geçirdi.Diyarbakırspor'un gol bulması için bu şartlarda mucize gerekliydi.O mucize 90'da gerçekleşti.Galatasaray'dan kiralık gelen genç Faruk,sonradan oyuna girmişti.Faruk'un ortasında Hakikat Yıldırım,topa dokundu;kaleciyi geçen top buza çarparak yön değiştirdi;topu çıkarmak isteyen savunma oyuncusunun ayağı kayınca top çizgiyi geçti ve maçın hakemi golü vererek maçı bitirdi.Maçı Söz Tv radyosuna anlatıyordum;bu mucize gol sonrasında kendimden geçmiştim.Tabi olaylar çıktı,sahada saatlerce mahsur kaldık.Daha sonra takviye güvenlik güçleri geldi ve Diyarbakır'a döndük.
Rahmetli Ali Gaffar Okkan,takımı karşılaması için Siirt Baykan'a kadar konvoy oluşturmuştu.Silvan'da taraftarlar takım otobüsünü durdurup sevinç gösterilerinde bulundu.Karşılama ekibi başında merhum Gaffar müdür vardı.Takımı tebrik ettikten sonra,"Saffet nerede?"dedi.Ben arkada oturuyordum,yanına gittim.Beni kucakladi ve "O ne gol anlatımı idi?.Bizi sevince boğdun be aslanım.Orada olsaydım seni sırtıma alırdım"dedi.Hem utandım,hem gururlandım.Mekanı cennet olsun efsane müdürün.
O günler öyle günlerdi.Diyarbakırspor öyle büyük bir sevdaydı.Kendi sahasında tribünlerde yer kalmaz,bir o kadar insan dışarıda kalırdı.Onbinler tarafindan konvoylarla deplasmana gider,öyle karşılanırdı.Deplasmana gidince bizim taraftarımız ev sahibinden daha fazla olurdu.Diyarbakır'la sınırlı değildi;doğu ve güneydoğunun ortak sevdası idi.Türkiye'de bu anlamda eşi ve benzeri olmayan markaydı.
Haddini bilmeyenlere hatırlatalım;o sevgi ve marka kısa dönemin değil,yarım asrın ürünüydü.
Güncelleme Tarihi: 28 Haziran 2017, 13:48
