Birkaç gün önce, uzman bir astronom hoca eşliğinde teleskopla gökyüzünü seyrettim. Rahman olan Allah'ın yaratışında hiçbir uygunsuzluk görmedim.
Gözümü çevirip baktım, bir bozukluk göremedim.
Sonra gözümü tekrar tekrar çevirip baktım, gözüm aciz ve bitkin halde bana geri döndü.
Ve bir kere daha tüm kalbimle Allah'ın birliğine iman ederek,'LA İLAHE İLLALLAH' dedim…

Bu aralar 'Bilim Merakı' diye bir kitap okuyorum.
Yazarı, mümkünse herkesin teleskopla gökyüzünü seyretmesini tavsiye ediyor.
Ben de, her isteyenin bu imkâna sahip olmayabileceğini düşünerek, bir öneride bulunmak istiyorum: Müftülükler, camilerde birer teleskop bulundursun.
Hatta bazı camilerin avlularına 'Gözlem Evi' kurulsun.
Bu sayede yatsı namazından sonra ve 'vakitlerin şahı' olan sabah namazından evvel cemaate gelenler, gökyüzünün ihtişamını seyretme imkânına kavuşsun.
Eminim ki; çocukların da camilere ilgisi artacaktır…

Bilimin bu kadar ilerlediği günümüzde Müslümanların bu tür teknolojik araçlardan faydalanarak, kâinatı daha çok tanımaya çalışması gerekir.
Gökyüzünü, yıldızları, Ay'ı ve uydularını seyretmek insanın ufkunu açıyor.
Düşünce dünyasında farklı evrelere geçiş yapmasını sağlıyor…

Düşünün eşyayı seyredende,
Her eser bir ayettir evrende.
Tefekkür Müslüman'ın şanıdır,
Bu hal onun en 'ulu' ânı'dır…

İlahi! Eşsiz ve çok yücesin,
Sanatın perdesiz her yerdesin.
Tevhit, inancımızın esası,
Kur' an'dır bize anayasası…

Dünya ise ayrı dünyaları içerisinde barındırıyor.
Okyanuslardan dağlara, dağlardan nehirlere, nehirlerden derelere, derelerden çöllere, çöllerden ovalara, her yerde yüz binlerce âlem yaşıyor.
Her âlem de kendi içinde milyonlarca koloniye ve farklı çeşitlere ayrılıyor.
Ve hepsi de bir bütünlük ve düzen içerisinde Rezzak'tan rızkını alıyor…

Dünyamız, evren içerisinde bir damla sudan daha küçüktür.
Bu küçük damla içinde insanın yeri ise ancak bir zerre kadar ufacıktır…

Zerre içerisinde binler zerre,
Binler içinde var binlerce kere.
Bu ne muazzam yapıdır İlahi,
El Mussavvir, Hayy'ul-Kayyum ya Bâri…

Mücahit Can