Genel olarak insanın, aktif bir özne olarak yer aldığı kimi süreçleri, ötekilerin algısında ve aynasında, yine ötekinin tanıklığında yapılan değerlendirmeler sonucunda,  ifade edilmesini ya da anlatılmasını, görmek ister. İnsanın bizzat eyleyen özne olarak kendinden söz etmesi pek makbul karşılanmaz. Ama ben kimi riskleri göze alarak, şansımı deneyeceğim. Aslında her bilgi, asıl olarak kendi kaynağı tarafından teyit edildiğinde, daha güvenilir hale gelir. Madem böyle bir sürecin gönüllü bir parçası oldum ve sonuçta ortaya paylaşılabilir bir başarı çıktı, o zaman da bunu birinci elden anlatmakta ahlaki görev olur.

Hatırlanacağı gibi, 31 Mart yerel seçimleri öncesi, CHP ile HSP arasında, seçim temelli kimi görüşmeler başladı ve mutabakata varılan konular üzerinde bir iş ve güç birliği sağlandı. Taraflar bu yeni durum içinde, sorumluluklarının bilinciyle hareket edip, istenilen sonuçların üretilmesinde çok önemli roller oynadı. CHP İstanbul özelinde yerel yönetimde iktidar oldu ve kısa sürede, ciddi mesafeler alındı.

CHP ve HSP arasında yapılan seçim işbirliğinin en önemli ilkesel mutabakatı, Kürtçenin kamusal alanda daha fazla görünürlük sağlanması noktasında varılan anlaşmaydı. Bu çok örnek bir anlaşmaydı çünkü, bütün süreçler boyunca iki tarafta birbirine saygı duyarak, ötekini kendine benzetme çabasından uzak durdu. Ne CHP böyle bir asimilasyoncu tavırlar geliştirdi ne de HSP, CHP’nin içinde eriyerek onun doğal bir uzantısı haline gelmeye meyil etmedi. Bu basit örnek bile, ötekine dönüşmeden, ötekinin uydusu haline gelmede de siyasetten iş ve güç birlikleri yapmak mümkün dedirtti.

Sonuç olarak Kürtçe kurslar, bu sürecin bir siyasi talebiydi ve bu talep kültürel çerçeveler içinde yerine getirildi. Esasında Kürtçe kurs talebinde ısrarlı olan bizlerin bile, kimi kuşku ve çekinceleri vardı. Söz gelimi, her şey önceden tasarlandığı gibi yürüse bile, acaba yeterli talep yaratabilir miyiz şüphesi, içten içe hepimizin aklını kemiriyordu. Öyle sanıyorum, Kurslar için mekan sorununun sınırlı tutulması da bu kuşkuların ürünüydü.

Ama korkulan olmadı ve şimdilerde oluşan talep fazlasını nasıl karşılayabiliriz sorusunun yanıtlarını arıyoruz. Doğrusunu söylemek gerekirse, kendi adıma mutluyum. Bir parçası olmaya karar verdiğim HSP’nin böyle parlak bir başarının altına imza atması, her şeyden önce beni gururlandırıyor. Emeklerimiz, çabalarımız boşuna gitmedi ve ciddi bir karşılık buldu.

Şimdi sıra bu dev adımı kalıcı hale getirmekte. Eğer taksimde sembolik değeri son derece yüksek bir sınıf açılırsa, Kürtçe kurslara dolayısıyla da Kürtçeyi öğrenme arzusuna daha büyük katkı sağlamış oluruz. Ünlü simaların, yazar ve sanatçıların dönüşümlü olarak ders verdiği ya da konuk olduğu böylesine bir derslik, bu çabanın hem değerini artırır hem de daha fazla talep sağlayarak devamlılığının güvencesi olur.

Kim ne derse desin İSMEK’te Kürtçe Kurs bir başarı hikayesidir. Küçük azınlık bir gurubun, görece kendinden daha büyük ve kapsamlı bir güçle yaptığı işbirliğinden, yüzüne gözüne bulaştırmadan, alnının akıyla çıktığı, sonuç aldığı ve bununla gurur duyduğu bir ürün hediye etmeyi başardı, Kürt ve Türk kamuoyuna. Nihayetinde Kürtçe ve Türkçe’nin aynı çatı altında barışık olarak, yan yana var olabileceklerini de anlatır bu başarı hikayesi.