Ne garip bir hal almışız böyle! Nasıl varlıklara dönüşmüşüz! Engelli bireylerin yollarını kapatıyor, karşımızdakinin iyi niyetini kerizlik olarak değerlendiriyoruz. Fırsatını bulduk mu kardeşimizi bile harcar duruma gelmişiz. Kadın – Erkek ilişkilerinde karşılıklı kullanma sözleşmesi adeta imzalanıyor, fuhuş normal, ezan sesleri ise rahatsız edici bulunuyor artık.
Ev yemeklerini bırakmış, hazır yemeklere saldırır olmuşuz. Sofralarda artık birlikte oturmak yerine elimizde cep telefonu, içine gömülerek yalnızlıklarımızı katmerleştiriyoruz.